در ابتدا توضیحاتی از این دو شرکت ارائه می نمایم :

شرکت مسئولیت محدود شرکتی است که سهامداران آن فقط تا میزان سهامی که وارد شرکت نموده اند در مقابل بدهی های شرکت مسئول اند و هنگام بروز مشکلات مالی و ورشکستگی نیازی به تامین بدهی های شرکت از محل سرمایه های شخصی شرکا نیست ، چراکه مسئولیت شان محدود به میزان آورده شان است .

شرکت سهامی خاص نیز از نظر مسئولیت سهام داران همانند مسئولیت محدود است و هنگام ورشکستگی ، سهام داران فقط تا میزان سهام شان مسئولیت دارند و اموال و سرمایه های شخصی شان در این زمینه مصرف نخواهد شد .

دیگر وجه اشتراک این دو شرکت از این قرار است که هر دو جزء شرکت های سرمایه ای هستند نه اشخاص.

در شرکت سهامی خاص ، سهام شرکت باید به شکل اوراق متحدالشکل و به صورت چاپی باشد ولیکن در شرکت مسئولیت محدود سهم الشرکه نباید به شکل اوراق تجارتی باشد .

در شرکت سهامی خاص برای سمت های مدیران و بازرسان برخی شرایط و محدودیت ها اعلام شده است ، در حالی که در شرکت مسئولیت محدود ، هیچ محدودیتی در قانون مقرر نگردیده است .

اگر در شرکت مسئولیت محدود تصمیمی اخذ شود برای این که این تصمیم حائز اعتبار باشد باید دارای اکثریت حداقل نصف سرمایه باشد و اگر این حد نصاب برای مرتبه اول حاصل نشد ، برای مرتبه دوم مجدد تمامی شرکا دعوت شده و با اکثریت عددی تصمیم اتخاذ می شود ، حتی اگر دارای حداقل نصف سرمایه نباشند.

ولیکن در شرکت سهامی خاص تصمیمات باید اکثریت نصف به علاوه یک آراء حاضر در جلسه مجمع عمومی عادی را دارا باشند ولی در رابطه با انتخاب مدیران و بازرسان اکثریت نسبی کافی است .

در صورتی که در اساسنامه شرکت مسئولیت محدود برای اختیارات و وظایف مدیران و بازرسان محدودیتی اعمال شود ، این محدودیت ها در مقابل اشخاص ثالث هم دارای اعتبار است اما در شرکت سهامی خاص اگر در اساسنامه و یا حتی در اثر تصمیم مجمع عمومی محدوده اختیارات مدیران کاهش بیابد این محدودیت ها در مقابل اشخاص ثالث باطل است و چنین است که اصلاً این مطلب وجود ندارد ولی در روابط بین سهام داران و مدیران دارای اعتبار خواهد  بود .

در قانون تجارت برای سرمایه شرکت مسئولیت محدود میزان حداقلی تعریف نشده است ولی در شرکت سهامی خاص در هنگام تشکیل یا پس از آن سرمایه شرکت نباید از یک میلیون ریال کم تر باشد .

در شرکت مسئولیت محدود هنگام تشکیل شرکت باید تمامی سرمایه نقدی پرداخت شود ولی در شرکت سهامی خاص  فقط باید تمامی سرمایه غیر نقد پرداخت شود و پرداخت تمام سرمایه نقدی ضرورت ندارد و فقط موسسین باید حداقل ثلث سرمایه را به شکل نقد بپردازند و مابقی سهام شان را تا مهلتی که در اساسنامه پیش بینی شده است ، می توانند پرداخت نمایند .