شرکت‌ها ممکن است بنا به دلایلی به فعالیت های خود پایان داده و منحل گردند گاهی این دلایل اختیاری بوده و گاهی اجباری .

شرکت‌ها به دلایلی از قبیل ورشکستگی ، عدم تمدید مدت در شرکت های با مدت محدود ، انقضای شرکت در شرکت هایی که برای مدت محدود و مشخص تشکیل شده بودند ، به حکم دادگاه ، موافقت تمامی شرکا برای انحلال شرکت و ..... انحلال می یابند .

انحلال شرکت نیاز به طی پروسه و مراحلی دارد و برای این امر تفاوتی ندارد که انحلال اختیاری است و یا اجباری .

 پس از این که جلسه مجمع عمومی فوق العاده با دستور جلسه انحلال تشکیل گردید با امضاء ذیل صورت جلسه انحلال شرکت به تصویب می رسد ، مصوبه مجمع باید در سامانه اداره ثبت شرکت ها به ثبت رسیده و در نهایت نشر آگهی روزنامه رسمی گردد .

تا زمانی که انحلال شرکت در مرجع ثبت شرکت ها به ثبت نرسیده و آگهی انحلال نیز منتشر نشده باشد ، انحلال شرکت نسبت به اشخاص ثالث فاقد اثر است .

پس از اعلام انحلال شرکت و طی نمودن مراحل فوق شرکت مدیر یا مدیران تصفیه را معرفی می نماید .

چنان چه به هر علتی شرکت مدیر یا مدیران تصفیه را معرفی ننموده باشد هر یک از ذینفعان می تواند تعیین مدیر تصفیه را از دادگاه صلاحیت دار درخواست نماید .

از این پس شرکت وارد مرحله تصفیه شده است ، پس از انحلال دیگر شرکت مجاز به انجام فعالیت های خود طبق روال گذشته نیست و فقط می تواند آن دسته از فعالیت هایی را انجام دهد که برای عملیات تصفیه لازم وضروری است .

شرکت در مدت تصفیه باید در تمامی سربرگ های خود عنوان در حال تصفیه را قید نماید تا اشخاص ثالث مطلع باشند که شرکت مزبور منحل گشته و در حال تصفیه است .

در مدتی که شرکت در حال تصفیه می باشد باید به تمامی کارهای جاری خود پایان بدهد سپس میزان بدهی ها و مطالبات خود را مشخص نموده و سپس اقدام به تقسیم دارایی هایش کند .

پس از انحلال شرکت مدیران تصفیه باید تمامی دارایی های شرکت را تقویم به پول نمایند .

در ابتدا طلب طلبکاران پرداخت می گردد و سپس مابقی وجوه باقی مانده بین سهام داران به نسبت سهام شان تقسیم می گردد .

مدت ماموریت مدیران تصفیه حداکثر دو سال می باشد ، تمدید مهلت فوق با ذکر دلایل و توجیهات از جانب مدیر یا مدیران تصفیه به مجمع عمومی سهام داران و تصویب آنان بلا مانع است .

مدیران شرکت در حال تصفیه نماینده شرکت محسوب می گردند .

پس از ختم عملیات تصفیه دارایی شرکت میان سهام داران تقسیم می گردد و طلب آن دسته از سهام داران و طلبکارانی که حضور نداشته اند در یکی از شعب بانک های ایرانی به نام آنان سپرده گذاشته خواهد شد و سپس مراتب نیز نشر آگهی می گردد تا طلبکاران مزبور با مراجعه به بانک طلب خود را وصول نمایند .