جهت تشکیل شرکت نیاز است شرکتهای تجاری دارای سرمایه باشند هر کدام از شرکاء لازم است مال یا آورده های را، اعم از وجه نقد یا غیر نقدی وارد شرکت نمایند تا وارد دارایی شخصیت حقوقی شود هر چیزی که در زمان حیات شرکت به آن افزوده می شود متعلق به شرکت است در شرکت سهامی سرمایه آن به سهام تقسیم شده و مسئولیتصاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی سهام آن ها است در موقع تاسیس سرمایه شرکت های سهامی عام از پنج میلیون ریال و سرمایه شرکت های سهامی خاص از یک میلیون ریال نباید کمتر باشد در شرکت با مسئولیت محدود هر یک از شرکا بدون اینکه سرمایه به سهام و قطعات سهام تقسیم شده باشد فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول قرو ضو تعهدات شرکت است آورده شرکا به دو دسته تقسیم می شود آورده نقدی و آوردهغیر نقدی .آورده نقدی شریکی که تعهد به آوردن وجه نقد کرده باید به تعهد خود عملنماید والا مانند این است که دین خود را نپرداخته آورده غیر نقدی ممکن به صورت مادی و مال غیر مادی و مال مادی مالی که قابل لمس میباشد و این مال منقول است( مانند میز و صندلی)یا غیر منقول(مانند خانه و زمین)مال غیر مادی مالی که در عالم خارج وجود مادی ندارد مانند حق اختراع حق تالیف اموال غیر مادی مانند مال مادی باید تقویم شوند.در مورد شرکت های تجارتی از جمله شرکت با مسئولیت محدود سهامی ،قسمتی از آورده ها می تواند از صنعت یک یا چند شریک تشکیل شودالبتهصنعتی را می توان آورده تلقی کرد که مشروع باشد پس آورده شرکا می تواند نقد یا غیر نقد باشد از جمله اموال منقول و غیر منقول -اختراع-ب رند -اسم تجاری-علائم تجاری-سرقفلی-حق انتفاع که همگی سرمایه غیر نقد و نیاز به تقویم و ارزش مالی می باشند که در این موارد این تقویم توسط کارشناس رسمی دادگستری یا خود شرکا انجام می پذیرد.در مورد شرکت با مسئولیت محدود در خصوص کاهش سرمایه تشریفات خاصی در نظر گرفته نشده و نحوه تصمیم گیریآن، به موجب اساسنامه شرکت است اما در شرکت های سهامی کاهش سرمایه دارای تشریفات متعددی می باشد و علل کاهش ممکن است به علت در شرف ورشکستگی و یا انحلال شرکت و همچنین کاهش سرمایه و تقدینگی شرکت و پیشنهاد هیات مدیره به مجمع عمومی فوق العاده و گزارش بازرس در این خصوص و درخواست سهامداران عمده جهت خروج سرمایه خود از شرکت باشد و کاهش سرمایه در شرکت سهامی به سه دسته تقسیم می شود:  

1-کاهش اجباری سرمایه

 ۲-کاهش اختیاری سرمایه

 ۳-کاهش قهری به موجب عدم پرداخت سرمایه تعهدی

کاهش اجباری سرمایه در زمانی که بیش از نصف سرمایه از بین برود و کاهش سرمایه با رعایت مواد۱۴۱و تبصره ذیل ماده ۱۸۹لایحه اصلاحی قانون تجارت از طریق کاهش مبلغ اسمی و یا تعداد سهام امکانپذیر است در شرکت های سهامی یکی از مشکلات

اساسی پیش بینی نشده ،عدم امکان خروج سهامدار می باشد لذا سهامدار جهت خروج از شرکت یا باید سهام خود را واگذار نماید یا درخواست انحلال شرکت را بدهد که در هر صورت عدم وجود مشتری برای خرید وو یا عدم موافقت مدیران ،عملا خروج سهامدار متساوی و رد مبلغ کاهش یافته هر سهم به صاحب آن سهم انجام می پذیرد که هیات

مدیره شرکت باید مراتب را طی اط لاعیه ای ظرف یک ماه در روزنامه رسمی و کثیر الانتشار

به اطلاع کلیه صاحبان سهام برساند اطلاعیه باید در روزنامه کثیر الانتشاری که آگهی های مربوط به شرکت در آن نشر می گردد منتشر شود و دارندگان اوراق قرضه یا بستانکارانی که منشا طلب آنها قبل از تاریخ نشر آخرین آگهی می تواند ظرف دو ماه از تاریخ نشر آخرین آگهی اعتراض خود را نسبت به کاهش به دادگاه تقدیم کنند (ماده ۱۹۹ لایحه) و برای صاحبان سهام بانام توسط پست سفارشی ارسال گردد و اطلاعیه مذکور باید شرایط ماده ۱۹۶ را داشته باشد کاهش سرمایه قهری به موجب عدم پرداخت سرمایه تعهدی در شرکت سهامی در زمان تاسیس شرکت معمولا ۳۵ درصد سرمایه توسط سهامداران پرداخت می شود و مابقی در تعهد سهامداران می باشد که به آن سرمایه تعهدی می گویند و حداکثر ظرف مهلت مقرر که نباید از ۵ سال بیشتر باشد به سهامداران مهلت داده می شود.

نسبت به پرداخت سرمایه تعهدی خود اقدام نمایند و در صورت عدم پرداخت توسطسهامدار عملا دو راه حل برای اعضای هیا ت مدیره امکانپذیر می باشد.

 ۱-کاهش سرمایه شرکت

۲- فروش سهام پرداخت نشده و مزایده آنها ،شرکت نمی تواند سرمایه خود را به کمتر از مبلغی که قانون برای تشکیل آن معین کرده ا ست کاهش دهد این مبلغ برای شرکت سهامی عام حداقل 5 میلیون ریال و برای شرکت سهامی خاص حداقل یک میلیون ریال
است در صورتی که سرمایه شرکت سهامی بعد از تاسیس به هر علت از حداقل مذکوردر این ماده کمتر شود باید ظرف یکسال نسبت به افزایش سرمایه تا میزان حداقل مقرر اقدام به
عمل آید یا شرکت به نوع دیگری از انواع شرکت های مذکور در قانون تجارت تغییر شکل یابد و گرنه هر ذینفع می تواند انحلال آن را از دادگاه صلاحیت دار درخواست کند شرکت با مسئولیت محدود حداقل بین دو نفر تشکیل و موضوع فعالیت الزاما تجاری و زمان ایجاد آن با تاریه تمام سرمایه نقدی و تقویم و تسلیم سهم الشرکه غیر نقد در آن و حداقل میزان سرمایه مسشخص نشده و برای تشکیل شرکت تمام سرمایه باید پرداخت شود و مسئولیت شرکا تا میزان سرمایه ،و اگر نصف سرمایه از بین برود با مراجعه به دادگاه منجر به انحلال می شود در شرکت با مسئولیت محدود کاهش سرمایه شرکت می تواند هر مبلغی باشد با این شرط که نباید آنقدر کم باشد . جنبه تفننی پیدا کند طریق معمولی کاهش سرمایه تقلیل بهای اسمی سهم الشرکه یا تقلیل تعداد شرکا از طریق خروج آنها از شرکت است کاهش سرمایه را می توان با اکثریت عددی شرکا که لااقل سه چهارم سرمایه را نیز دارا باشند به تصویب رساند چه کاهش سرمایه به معنای تغییر اساسنامه است (ماده۱۱۱ق.ت)در واقع سرمایه شرکت با مسئولیت محدود تضمینی طلب طلبکاران است و شرکا نمی توانند تحت پوشش تقلیلسرمایه یا تقسیم سود ،به حقوق طلبکاران لطمه وارد کنند و هر گاه چنین اقدامی کننددر مقابل طلبکاران مسئول خواهند بود طبق ماده ۳۰۳ ق.م باید اینگونه تلقی کنیم که شرکا چیزی را دریافت کرده‌اند که حق دریافت آن را نداشته اند و باید آن را به صاحبان حق مسترد دارند هر گاه تقلیل سرمایه شرکت با سوءنیت باشد مدیران و شرکایی که به این امر مبادرت کردند ممکن است با جمع شرایط دیگر قانون جزا کلاهبردار تلقی شوند.