آن زمان که مادری برای دفاع ازفرزندش که در بازی کودکانه با هم کلاسی اش مغلوب شده وبه زمین می خورد وفردای آن روز، مادرکودک سراسیمه ،آن هم کلاسی را به باد سرزنش گرفته و با خشونت فیزیکی درسی به او میدهد که فراموش نکند که ” حق گرفتنی است ” ، پس اگر کسی تو را آزار داد تو هم باید مقابله به مثل کنی و یادت نرود این دنیا، دنیای خشنی است و قانون زور همیشه پیروز است !
بله از همان روزبازتولید خشونت را شاید ناخودآگاه مادرانه آغازکردیم و این حلقه رفته رفته تنگ تر گردیده تا امروز که روز بین المللی مبارزه با خشونت علیه زنان را در ۲۵ دسامبر ( ۵ آذر ماه) یادآور می شویم . حوادث این یادآوری تلخ در خشونت هایی چون صدمات جسمی، روحی، عاطفی، کلامی، اعتقادی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، جنسی، سیاسی و …. نمودار می گردد. انواع این خشونت ها چه در محیط خانواده تحت عنوان “خشونت خانگی ” و چه در محیط خارج از خانه و چه در سطح خرد و یا کلان در سطح جهانی رخ می دهد. پدیده هایی هم چون آزار و اذیت جسمی و جنسی، تجاوززناشویی، همسرکشی، اسیدپاشی، قاچاق دختران و نظایر آن را شاید بتوان ازخشن ترین نوع این خشونت بر شمرد.
” قانون ” به عنوان عامل مهم در بازدارندگی و کاهش خشونت، می تواند تکیه گاه و مددرسان رشد فزاینده خشونت در جهان باشد. اما اگر خود قانون به عنوان یک عامل خشونت گرا در بازتولید چرخه خشونت تلقی شود، عمق فاجعه بیش از پیش احساس خواهد شد. بعد از تفسیر نا عادلانه و یکسویه نگر از اصول قوانین اساسی همانند اصل ۱۱۵ در تفسیر واژه رجال و تخصیص برخی دیگر از مناصب ، شاید قوانین جزایی را بتوان خشن ترین قوانین علیه زنان دانست. هم چنین برخی قوانین در حوزه خانواده این تبعیض خشن جنسیتی را آشکار می سازد. عدم تغییر و اصلاح قوانین خشن که ممکن است تیغ دو لبه برای مردان و زنان به طور هم زمان باشد، عدم تفسیرهای منصفانه و عادلانه از قوانین، عدم سلیقه واحد در قوانین، یکجانبه نگری و جبران مالی صرف قوانین حمایتی زن محور، ناکارآمدی برخی از قوانین در حوزه خانواده و کمبود و ضعف برخی از قوانین و در نهایت عدم تصویب و اجرایی شدن برخی از لوایح و طرح ها همانند بلاتکلیفی لایحه تامین امنیت زنان علیه خشونت در دستور کار دولت، بررسی های بلا ارجاع در تعیین شاخص های بومی، نقش ادیان و عوامل آموزشی و فرهنگی برای امحا و یا کاهش خشونت علیه زنان که هم چنان بدون پیگیری واقدام فوری در بستر زمانی رها شده است، همه و همه خود می توانند مصداقی برای مانددن در وضعیت خشونت آمیز معرفی شوند و خود به یک ضد ارزش تبدیل شوند.

نازنین کیانی فرد
وکیل پایه یک دادگستری