دعواي اثبات زوجيت
اثبات زوجيت، از جمله دعاوي در صلاحيت دادگاه خانواده است. در مواردي يكي از طرفين عقد ازدواج(اعم از دائم يا موقت) عليرغم وجود رابطه زوجيت و صحت تمامي شرايط تحقق عقد نكاح، منكر وجود هرگونه رابطه زوجيت ميگردد. با عنايت به اينكه عقود و قراردادها داراي آثاري ميباشند كه با توجه به ماهيت آنها، ميتواند واجد جنبه مالي، غير مالي و يا هر دوي آنها باشد، فلذا عقد نكاح نيز همانند ساير عقود واجد آثاري است كه بهصورت حقوق و تكاليف زوجين تجلي ميیابد.
مطابق با قوانين موضوعه و قاعده البينة علي المدعي، كسي كه مدعي وجود رابطه زوجيت ميباشد، بايد آن را ثابت كند.
ادله اثبات دعوي در رابطه زوجيت :
١- اقرار: بدون ترديد اقرار مهمترين دليل اثبات است. در اثبات زوجيت نيز اقرار دليل متقن و محكمي است، كه اگر در اثبات زوجيت اقرار با شرايط صحت آن واقع شود و حكم دادگاه مبتني بر آن باشد اين حكم قطعي است.
٢- سند كتبي: اين سند ممكن است در قالب سند رسمي يا سند عادي تنظيم گردد. آنچه مسلم است سند رسمي ازدواج دليل مهم و اصلي براي اثبات زوجيت است و سند عادي نيز اگر مورد انكار ،ترديد و جعل قرار نگيرد، ميتواند رابطه زوجيت را به اثبات برساند. همچنين اقرارنامه كتبي چنانچه صحت انتساب آن به مقر مورد تكذيب قرار نگيرد مثبت رابطه زوجيت است.
٣- شهادت شهود: چنانچه شهود واجد شرايط با نساب معينه در قانون هنگام طرح دعوي شهادت دهند رابطه زوجيت احراز ميگردد.
٤- سوگند: ضعيف ترين دليل در اين مورد سوگند است.
حال ممكن است درخصوص اثبات زوجيت هيچ يك از اين دلايل وجود نداشته باشد در اينجا بايد سراغ امارات و ادله ديگر رفت.
مارال ابراهيمي
وكيل پايه يك دادگستري