اصول حاکم بر مالکیت فکری

۱ .اصل سرزمینی بودن

این اصل بدین معناست که قوانین هر کشوری اصولا در مرزهای سیاسی هر کشور اجرا می شود و بر تمام اشخاص و اموال موجود در آن حکومت می‌کند و هیچ کشوری صلاحیت وضع قوانینی را ندارد که بر فعالیت‌های خارج از مرزهایش حاکم باشد.حال با عنایت بر آنکه حقوق مالکیت فکری نیز در زمره حقوق اموال مورد بررسی قرار می گیرد، در این عرصه بدان معناست که یک حق مالکیت فکری، محدود به قلمرو سرزمینی در چهارچوب مرزهای مشخص حمایت کننده، محدود می گردد و اساساً حقوق مالکیت فکری از نظر قلمرو، سرزمینی محسوب می گردند و فراتر از مرزهای موصوف فاقد اثر است؛به عبارت دیگر از حیث آثار و در بعد اجرای حق، حقوق انحصاری صاحبان حق فکری،فعالیت های صورت پذیرفته در درون قلمرو سرزمین مربوطه را پوشش می دهد.به عنوان مثال چنانچه گفته شود حق اختراع،علامت تجاری یا طرح صنعتی فقط در منطقه یا کشوری حمایت می شود که در آن منطقه یا کشور ثبت گردیده و حمایت قانونی در قلمرو مربوطه تحصیل شده باشد.

سمیه پورباقری
وکیل پایه یک دادگستری

ارسال نظر