در حقوق کیفری ایران، جنایت خطای محض زمانی محقق می‌شود که مرتکب نه قصد فعل مجرمانه را داشته باشد و نه قصد ایراد نتیجه زیان‌بار را. در چنین حالتی، مسوولیت کیفری وی به عنوان خطای محض در نظر گرفته شده و مشمول دیه خواهد بود، نه قصاص.
مثال: فردی که در حال شکار در جنگل است، تیری را به سمت شکار رها می‌کند، اما تیر به علت وزش باد شدید، خطا رود و به اشتباه به یک رهگذر برخورد کرده و موجب جراحت یا قتل او می‌شود. در این حالت، چون مرتکب نه قصد فعل علیه مجنی‌علیه را داشته و نه قصد نتیجه را، جنایت خطای محض محسوب شده و دیه بر عهده عاقله‌ی او خواهد بود، مگر اینکه قبلاً آگاه بوده باشد که در این منطقه افراد حضور دارند و تیراندازی ممکن است منجر به آسیب شود یا هواشناسی اطلاع‌رسانی کرده که در آن روز، در آن مکان و زمان وزش باد شدید خواهیم داشت که در این صورت، جنایت می‌تواند عمدی تلقی شود.
رضا رمضانی
رضا رمضانی
08 مهر 1404