مطابق مواد 56 و 59 قانون مدنی، تحقق وقف نیازمند سه عنصر اساسی است: ایجاب (اعلام اراده از سوی واقف)، قبول و قبض (تحویل مال موقوفه به موقوفعلیه یا متولی). صرف اعلام اراده برای وقف کافی نیست و تا زمانی که قبض صورت نگیرد، وقف محقق نمیشود.
مثال:
شخصی به قصد وقف، قرارداد وقف یک ملک را امضا میکند، اما اگر این ملک در زمان حیات او به تصرف متولی یا موقوفعلیه داده نشود، وقف کامل نشده و ورثه نمیتوانند پس از فوت او نسبت به آن ادعای حقی کنند و دعوی خواهان برای اثبات وقف، بر فرض ثبوت اثر قانونی ندارد و مستند به بند 7 ماده 84 و ماده 89 قانون آییندادرسیمدنی، این دعوی محکوم به رد شدن است.
رضا رمضانی