شرط مقدم در تعارض میان دو ماده به قاعدهای اشاره دارد که بر اساس آن، در صورت بروز تعارض بین مواد یک قرارداد، به مادهای که در ترتیب نگارش مقدمتر است، اولویت داده میشود. این قاعده بهویژه در قراردادهایی که شامل مواد متعدد و پیوستهای مختلف هستند، اهمیت دارد.
برای مثال، اگر در متن اصلی قرارداد و پیوستها اطلاعات متناقضی وجود داشته باشد، باید مشخص شود کدام یک معتبرتر است. معمولاً متن اصلی قرارداد به عنوان منبع اصلی در نظر گرفته میشود و پیوستها باید با آن هماهنگ باشند. در بسیاری از قراردادها، این موضوع بهصورت صریح مشخص میشود و در صورت عدم تعیین، قاعده شرط مقدم میتواند بهعنوان یک راهکار تفسیری مورد استفاده قرار گیرد.
هدف از این قاعده، کاهش ابهامات، تسهیل تفسیر قرارداد و جلوگیری از اختلافات ناشی از تناقضات احتمالی است. رعایت این اصل میتواند به اجرای صحیح قرارداد کمک کرده و از بروز مشکلات حقوقی میان طرفین جلوگیری کند.
زهرا اکبری پویانی