ماده ۲۲۵ قانون مجازات اسلامی به تعیین مجازات زنا برای زانی و زانیه محصن (یعنی کسانی که در زمان ارتکاب زنا، ازدواج دائم کرده‌اند) می‌پردازد. این ماده به دو نوع مجازات اشاره دارد: رجم (سنگسار) و اعدام، که در شرایط خاص، قابل اعمال هستند.
مثال:
فرض کنید فردی ازدواج دائم کرده و به زنا متهم می‌شود. اگر شواهد و بینه‌های کافی برای اثبات زنا علیه او وجود داشته باشد و شرایط اجرای رجم (سنگسار) نیز مهیا نباشد، دادگاه می‌تواند با پیشنهاد خود و موافقت رئیس قوه قضائیه، حکم اعدام او را صادر کند. به عبارت دیگر، اگر شرایط رجم اعمال نشود، ولی بینه‌ها همچنان وجود داشته باشد، مجازات وی ممکن است اعدام باشد، در غیر این صورت هر یک از متهمان مرتکب زنا به صد ضربه شلاق محکوم خواهند شد.
این ماده، به‌ویژه در تأکید بر نیاز به وجود بینه و شرایط خاص برای اعمال مجازات‌های شدید، بیانگر حساسیت نظام حقوقی در مورد مسائل مربوط به اخلاق و قانون‌مداری است.
رضا رمضانی
رضا رمضانی
27 اردیبهشت 1404