ماده ۲۴۸ قانون مدنی بهطرز هوشمندانهای به مسئله حساس معامله فضولی پرداخته و راههای جالب و متنوعی برای تأیید یا امضای آن توسط مالک پیشبینی کرده است.
بر اساس این ماده، مالک میتواند با یک کلام ساده یا حتی یک عمل ملموس، مهر تأیید خود را بر معامله بزند.
جالب اینجاست که این اجازه میتواند صریح و روشن باشد، مثلاً از طریق یک اظهار شفاهی یا کتبی، یا به شکل غیرمستقیم و ضمنی، مثلاً با قبول و استفاده از نتیجه معامله بدون هیچ اعتراضی.
فرض کنید مالک بدون مخالفت، اجارهبها را از مستأجر دریافت کند؛ این عمل بهتنهایی میتواند حاکی از رضایت او نسبت به معامله باشد.
این مقرره نهتنها حقوق مالک را حفظ میکند، بلکه با رویکردی انعطافپذیر، برای توافقها و معاملات، فضای قابلتوجهی ایجاد میکند.
رضا رمضانی