۱- صدور دستور موقت یا رد آن، از جانب هیچ یک از طرفین در دادگاه صادر کننده قرار قابل اعتراض نیست.
۲- صدور دستور موقت یا رد آن، به صورت مستقل غیر قابل تجدید نظر است. اما همراه با اصل دعوا یا ضمن تجدید نظرخواهی تجدید نظرخواه، یا پاسخ تجدید نظرخوانده قابل تجدید نظرخواهی میباشد. پس اگر دادگاه تجدید نظر اعتراض را وارد بداند، اقدام به صدور دستور موقت یا از دستور موقت صادره رفع اثر میکند.
۳- دستور موقت یا رد آن، قابل فرجام خواهی نمیباشد. چه به صورت مستقل، و چه همراه با اصل دعوا باشد.
۴- دستور موقت میتواند قابل اعتراض ثالث باشد.
۵- دستور موقت قابل اعاده دادرسی نیست.
معصومه افراسیابی