بیع مشروط
بیع مشروط در نظام حقوقی ایران نوعی از قرارداد بیع است که در آن اجرای تمام یا قسمتی از معامله به شرطی معین وابسته است. این شرط میتواند مربوط به آینده و وقوع یک رویداد باشد. برای مثال، در قرارداد بیع مشروط، ممکن است شرط شود که انتقال مالکیت یا پرداخت ثمن منوط به تحقق یک شرط خاص مانند دریافت مجوز قانونی یا تامین مالی توسط خریدار باشد.
شرطها در قراردادهای بیع میتوانند به سه دسته تقسیم شوند: شرط فعل، شرط نتیجه و شرط صفت. در بیع مشروط، اجرای قرارداد ممکن است مشروط به تحقق این شروط باشد.
در بیع مشروط، شرط باید مشروع و قابل اجرا باشد؛ این نوع بیع، به دلیل داشتن شرایط و تعهدات ویژه، معمولاً در معاملات پیچیدهتر مانند خرید و فروش املاک یا کالاهای خاص کاربرد دارد و نیازمند دقت و تنظیم دقیق است.
رضا رمضانی