در صورتیکه مبیع قبل از قبض، بهوسیله مشتری تلف شود، اصولاً مطابق ماده ۳۸۹ قانون مدنی مشتری حقی بر بایع ندارد و باید ثمن را بپردازد؛ زیرا در اینصورت تلف مبیع به منزله قبض محسوب شده و مشتری مال خود را تلف کرده است اما استثنائا اگر مشتری در اثر اغوای بایع اقدام به اتلاف مبیع نماید، از باب قاعده غرور میتواند به بایع رجوع نماید.
امین ابوالحسنی