صلاحیت رسیدگی به درخواست دستور موقت :
۱- از حیث صلاحیت ذاتی، دستور موقت تابع اصل دعوا است.
۲- از حیث صلاحیت محلی، دستور موقت در صلاحیت دادگاهی است که موضوع دستور موقت در حوزه آن قرار دارد.
۳- اگر در طرح درخواست دستور موقت قواعد صلاحیت رعایت نشود دادگاه قرار عدم صلاحیت صادر نمیکند. بلکه قرار رد درخواست صادر میکند و قطعی است. زیرا درخواست دستور موقت دعوا نیست.
۴- در داوری داخلی صدور دستور موقت توسط داور و دادگاه پیش بینی نشده است.
۵- در داوری تجاری بین المللی برخلاف داوری داخلی صدور دستور موقت هم توسط داور و هم دادگاه پیش بینی شده است.
تشریفات رسیدگی به درخواست دستور موقت :
۱- صدور دستور موقت مستلزم درخواست خواهان است. دادگاه نمیتواند رأسا صادر کند.
۲- هزینه دادرسی درخواست دستور موقت معادل دعاوی غیر مالی است.
۳- درخواست دستور موقت همیشه منوط به سپردن تامین (تودیع خسارت احتمالی) توسط خواهان است.
۴- به جز در امور فوری درخواست دستور موقت، علی الاصول نیاز به تعیین وقت و دعوت از خوانده دارد.
۵- به دلیل فوریت دستور موقت، در صورت نیاز به تعیین وقت و دعوت از طرفین این وقت باید خارج از نوبت باشد.
۶- اگر قواعد شکلی درخواست دستور موقت رعایت نشود دادگاه قرار رد درخواست صادر میکند و این قرار قطعی است. اخطار رفع نقص صادر نمیشود زیرا درخواست دستور موقت دعوا نیست.
۷- در موارد ضروری دستور موقت خارج از وقت اداری و خارج از دادگاه قابل درخواست است و ممکن است دادگاه اجابت کند.
معصومه افراسیابی