info@pav.legal
۰۲۱-۲۸۱۱۱۰۱۲
عدم قطعیت و تفسیر نادرست قرارداد‌ها به عنوان یک چالش عملی در مسیر اجرای تعهدات

عدم قطعیت و تفسیر نادرست قرارداد‌ها به عنوان یک چالش عملی در مسیر اجرای تعهدات


مقدمه

قرارداد‌ها به عنوان ابزارهای حقوقی مهم، نقش حیاتی در تنظیم روابط حقوقی، اجتماعی و تجاری بین افراد جامعه دارند. با این حال، در بسیاری از موارد، ابهاماتی در مفاد قراردادها ایجاد می‌شود که می‌تواند منجر به اختلاف بین طرفین شود. در چنین شرایطی، تفسیر قرارداد به عنوان فرآیندی برای روشن ساختن اراده واقعی طرفین و تعیین حقوق و تکالیف آن‌ها از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

در این مقاله، به تحلیل و بررسی چالش‌های مربوط به عدم قطعیت و تفسیر مفاد قرارداد‌ها پرداخته و راهکار‌های عملی برای مقابله با این مشکلات ارائه می‌گردد.


گفتار اول: مفهوم و انواع تفسیر قرارداد


بند اول: مفهوم تفسیر


تفسیر قرارداد فرآیندی است که طی آن، دادگاه یا مرجع صالح، با استفاده از قواعد و اصول حقوقی، به تبیین معنای عبارات و مفاد یک قرارداد و برطرف کردن ابهام موجود در مفاد و بند‌های قرارداد می‌پردازد. اگر مقصود طرفین قرارداد، دقیق، شفاف و قطعی باشد، نیاز به تفسیر قرارداد مطرح نمی‌شود. اما اگر مقصود طرفین به صورت ظنی و احتمالی تنظیم شده باشد، باید مفاد قرارداد به کمک تفسیر مشخص گردد.

هدف اصلی تفسیر قرارداد، کشف اراده واقعی طرفین در زمان انعقاد قرارداد است. به عبارت دیگر، مرجع رسیدگی‌کننده به اختلاف تلاش می‌کند تا بفهمد طرفین هنگام تنظیم قرارداد چه چیزی را مدنظر داشته‌اند.

تفسیر قرارداد با اصلاح آن متفاوت است. اصلاح قرارداد به معنای تغییر مفاد قرارداد است. در حالی که تفسیر قرارداد به معنای کشف معنا و مفهوم موجود در قرارداد است.


بند دوم: انواع تفسیر


تفسیر قرارداد‌ها معمولاً به دو نوع اصلی تقسیم می‌شود: تفسیر لفظی و تفسیر هدف‌محور. در تفسیر لفظی، به معنای ساده و روشن کلمات قرارداد توجه می‌شود. در حالی که در تفسیر هدف‌محور، نیت و هدف طرفین از انعقاد قرارداد مورد توجه قرار می‌گیرد. هر کدام از این روش‌های تفسیر مزایا و معایب خاص خود را دارند.


۱- تفسیر لفظی: تفسیر لفظی براساس معانی رایج و معمول کلمات قرارداد انجام می‌شود. این نوع تفسیر به وضوح و شفافیت قرارداد کمک می‌کند و از برداشت‌ها و تفسیر‌های شخصی جلوگیری می‌کند. با این حال، ممکن است در برخی موارد، معانی کلمات با نیت واقعی طرفین همخوانی نداشته باشد.


۲ـ تفسیر هدف‌محور: تفسیر هدف‌محور بر اساس نیت و هدف طرفین از انعقاد قرارداد انجام می‌شود. این نوع تفسیر می‌تواند به تطابق بیشتری بین قرارداد و نیت طرفین منجر شود. اما در عین حال می‌تواند به سوء‌تفاهمات و تفسیرهای متناقض منجر شود.


گفتار دوم: عوامل مؤثر بر عدم قطعیت و تفسیر نادرست قرارداد


عدم قطعیت و تفسیر نادرست مفاد قرارداد می‌تواند به عوامل مختلفی بستگی داشته باشد. برخی از این عوامل عبارتند از:


۱ـ ابهام در مفاد قرارداد:

یکی از مهم‌ترین عواملی که می‌تواند به عدم قطعیت و تفسیر نادرست قرارداد منجر شود، ابهام در مفاد قرارداد است. این ابهام ممکن است ناشی از استفاده از کلمات و عبارات مبهم، نبود تعاریف دقیق و واضح و یا تعارض بین بخش‌های مختلف قرارداد باشد.


۲ـ تفاوت‌های فرهنگی و زبانی:

تفاوت‌های فرهنگی و زبانی بین طرفین قرارداد نیز می‌تواند به تفسیر نادرست مفاد قرارداد منجر شود. این تفاوت‌ها که اغلب در قراردادهای بین‌المللی نمود پیدا می‌کنند، ممکن است به درک متفاوت طرفین از معانی کلمات و عبارات منجر شود و به اختلافات و دعاوی مختلف بیانجامد.


۳ـ تغییر شرایط و محیط:

تغییر شرایط و محیط نیز می‌تواند به عدم قطعیت در اجرای قرارداد منجر شود. برای مثال، تغییرات اقتصادی، سیاسی و قانونی می‌تواند به ناتوانی طرفین در اجرای تعهدات قراردادی منجر شود و نیاز به تفسیر مجدد مفاد قرارداد را به وجود آورد.


گفتار سوم: اصول و قواعد تفسیر قرارداد

قانون مدنی ایران به‌طور گسترده به قواعد تفسیر قرارداد نپرداخته است. اما با توجه به اصول کلی حاکم بر قرارداد‌ها و رویه قضایی، می‌توان اصول و قواعد زیر را استخراج نمود.


۱ـ اصل حاکمیت اراده طرفین: در تفسیر قرارداد، اراده واقعی طرفین ملاک عمل است. قاضی باید تلاش کند تا با توجه به مجموع اوضاع و احوال و قرائن موجود، منظور طرفین را از انعقاد قرارداد استنباط نماید.


۲ـ اصل تفسیر یکپارچه: قرارداد باید به‌طور یکپارچه و هماهنگ تفسیر شود. به این معنا که هیچ یک از مفاد قرارداد نباید به گونه‌ای تفسیر شود که با سایر مفاد آن در تضاد باشد. قرارداد باید به عنوان یک متن منسجم تفسیر شود و نباید با جدا کردن برخی از عبارات، به تفسیر آن‌ها پرداخت.


۳ـ اصل تفسیر به نفع طرف ضعیف: در برخی از قرارداد‌ها مانند قرارداد‌های کار، در صورت وجود ابهام در قرارداد، تفسیر به نفع طرف ضعیف‌تر انجام می‌شود.

۴ـ اصل استفاده از عرف و عادت: در تفسیر قرارداد، می‌توان از عرف و عادت تجاری یا محلی نیز استفاده کرد. در صورت بروز اختلاف میان عرف عام و عرف خاص متناسب با موضوع قرارداد، عرف خاص ارجحیت داشته و ملاک عمل قرار می‌گیرد.


۵ـ تفسیر قرارداد با توجه به شرایط زمانی و مکانی انعقاد آن: در تفسیر قرارداد باید شرایط زمانی و مکانی انعقاد قرارداد و اوضاع و احوالی که در آن زمان و مکان حاکم بوده است، مد‌نظر قرار گیرد.


۶ـ عوامل مؤثر در تفسیر قرارداد

علاوه بر قواعد و اصول فوق، عوامل دیگری نیز در تفسیر ابهامات قرارداد مؤثر هستند. از جمله:

الف- متن قرارداد: روح حاکم بر مفاد و متن قرارداد، مهم‌ترین سند برای تفسیر آن است.


ب- مذاکرات مقدماتی: مذاکرات انجام شده قبل از انعقاد قرارداد می‌تواند در تفسیر آن مؤثر باشد.


ج- رفتار طرفین بعد از انعقاد قرارداد: رفتار طرفین بعد از انعقاد و در طول مدت اجرای قرارداد می‌تواند نشانگر معنای واقعی اراده آن‌ها باشد.


د- شرایط اقتصادی و اجتماعی: شرایط اقتصادی و اجتماعی حاکم بر جامعه نیز می‌تواند در تفسیر ابهام قرارداد مؤثر باشد.


گفتار چهارم: راهکار‌های عملی برای مقابله با عدم قطعیت و تفسیر نادرست قرارداد


برای مقابله با چالش‌های مربوط به عدم قطعیت و تفسیر نادرست مفاد قرارداد، می‌توان از راهکار‌های عملی زیر استفاده کرد:


۱ـ استفاده از زبان ساده و واضح:

استفاده از زبان ساده و واضح در قرارداد‌ها می‌تواند به کاهش ابهام و اختلاف نظرهای مختلف کمک کند. قرارداد‌هایی که به زبان ساده و روشن نوشته شده‌اند، بهتر توسط طرفین فهمیده می‌شوند و احتمال اختلافات ناشی از تفسیر نادرست کاهش می‌یابد.


۲ـ تعریف دقیق اصطلاحات:

تعریف دقیق و واضح اصطلاحات و عبارات مورد استفاده در قرارداد می‌تواند به جلوگیری از تفسیر‌های متناقض کمک نماید. با ارائه تعاریف دقیق، طرفین می‌توانند به‌طور دقیق‌تری از معانی مفاد قرارداد آگاه شوند و از اختلاف نظر‌ها جلوگیری کنند.


۳ـ پیش‌بینی شرایط و تغییرات آینده:

پیش‌بینی شرایط و تغییرات آینده و گنجاندن مفادی در قرارداد که به تغییرات احتمالی توجه دارند، می‌تواند به کاهش عدم قطعیت کمک کند. برای مثال، گنجاندن بند‌های تعدیل قیمت و شرایط فورس ماژور می‌تواند به انعطاف‌پذیری قرارداد کمک کرده و از اختلافات آینده جلوگیری کند.


نتیجه‌گیری


عدم قطعیت و تفسیر نادرست مفاد قراردادها یکی از چالش‌های عمده در اجرای قرارداد‌ها است که می‌تواند به اختلافات و دعاوی حقوقی منجر شود. با استفاده از راهکار‌های عملی مانند استفاده از زبان ساده و واضح، تعریف دقیق اصطلاحات و پیش‌بینی شرایط و تغییرات آینده، می‌توان به کاهش این مشکلات و بهبود عملکرد قرارداد‌ها کمک کرد. شناخت و درک صحیح روش‌های مختلف و اصول تفسیر قرارداد و ارائه راهکار‌های مناسب، می‌تواند به افزایش اعتماد بین طرفین و کاهش هزینه‌های ناشی از اختلافات و دعاوی حقوقی کمک نماید.


زینب زایرچی رویس


ارسال نظر

زینب زایرچی رویس
16 مهر 1403