بر مبنای ماده ۷ قانون حمایت خانواده مصوب ۱۳۹۱/۱۲/۰۱ دادگاه میتواند پیش از اتخاذ تصمیم در خصوص اصل دعوا بنا به درخواست یکی از طرفین در اموری که تعیین تکلیف آنها فوریت دارد مانند حضانت، نگهداری، ملاقات طفل، نفقه زن و محجور دستور موقت صادر نماید.
این دستور موقت با دستور موقت در سایر دعاوی مدنی ۳ تفاوت قابل توجه دارد:
۱. اجرای دستور موقت نیاز به تائید رئیس حوزه قضایی ندارد.
۲. دستور موقت بدون اخذ تامین صادر میشود.
۳. در صورتیکه ظرف ۶ ماه، دادگاه نسبت به اصل دعوا اتخاذ تصمیم ننماید دستور موقت ملغی و از آن رفع اثر میشود؛ مگر مجدد دستور موقت صادر گردد.
امین ابوالحسنی