الف) در موردی که اختلاف برای پرداخت هزینه تعمیرات آپارتمان، میان واحدهای مختلف یک آپارتمان بوده و مالکین برخی از واحدها، از پرداخت سهم خود در رابطه با هزینه تعمیرات آپارتمان، خودداری کنند، قانون تملک آپارتمان ها و آیین نامه اجرایی آن، تعیین تکلیف نموده است (مقررات نحوه تقسیم هزینه تعمیرات آپارتمان)

هزینه تعمیرات آپارتمان، در مشاعات یا قسمت های مشترک ساختمان که مختص یک یا چند واحد خاص نبوده و به تمامی مالکین به نسبت قسمت اختصاصی آنها تعلق می گیرد، همچون درب پارکینگ و ایزوگام پشت بام، مطابق مقررات اموال مشاعی قانون مدنی و آیین‌نامه اجرایی قانون تملک آپارتمان ها، به عهده تمام مالکین می‌باشد.

قانون نحوه تقسیم هزینه تعمیرات آپارتمان، مطابق ماده ۲۳ اصلاحی آیین نامه قانون تملک آپارتمان‌ها، در مرحله اول، از توافق مالکین، تبعیت می‌کند. بنابراین، در صورتی که در مورد هزینه تعمیرات آپارتمان، میان مالکین، توافق خاصی وجود داشته باشد، نحوه تقسیم این هزینه‌ها، طبق توافق صورت گرفته، خواهد بود. 

ماده ۲۳ ‌(اصلاحی ۱۷ˏ۰۳ˏ۱۳۵۹) ‌شرکاء ساختمان موظفند در پرداخت هزینه‌‌های مستمر و هزینه‌‌هایی که برای حفظ و نگاهداری قسمت‌های مشترک بنا مصرف می‌شود طبق مقررات زیر مشارکت نمایند:

در صورتیکه مالکین ترتیب دیگری برای پرداخت هزینه‌های مشترک پیش ‌بینی نکرده باشند سهم هر یک از مالکین یا استفاده کنندگان از هزینه‌‌های مشترک آن قسمت که ارتباط با مساحت زیربنای قسمت اختصاصی دارد از قبیل آب، گازو‌ئیل، آسفالت پشت ‌بام و غیره به ترتیب مقرر در ماده ۴ قانون تملک آپارتمان ها و سایر مخارج که ارتباطی به میزان مساحت زیربنا ندارد از قبیل هزینه‌‌های مربوط به سرایدار، نگهبان، متصدی آسانسور، هزینه نگهداری تاسیسات، باغبان، تزئینات قسمت‌های مشترک و غیره بطور مساو‌ی بین مالکین یا استفاده کنندگان تقسیم می‌‌گردد. تعیین سهم هر یک از مالکین یا استفاده کنندگان با مدیر یا مدیران می‌‌باشد.

در حالتی که میان مالکین واحدها در مورد نحوه تقسیم هزینه تعمیرات آپارتمان، توافق خاصی وجود نداشته باشد، حکم قانون در مورد نحوه تقسیم این هزینه‌ها بدین صورت بوده که در حالتی که هزینه تعمیرات آپارتمان، ارتباط با مساحت زیر بنای قسمت اختصاصی داشته، سهم هر مالک از هزینه‌ها به اندازه نسبت میان قسمت اختصاصی وی با مجموع تمام قسمت‌های اختصاصی آپارتمان خواهد بود. 

ب) موردی که اختلاف برای پرداخت هزینه تعمیرات آپارتمان، میان مالک و مستاجر یک آپارتمان بوده و مالک یا مستاجر، از پرداخت سهم خود در رابطه با هزینه تعمیرات آپارتمان، خودداری می‌کنند، مطابق ماده ۴۸۶ قانون مدنی. در رابطه میان مالک و مستاجر، هزینه تعمیرات آپارتمان، در مورد تعمیرات عمده و کلی، مانند تعمیرات لوله‌ها، آبگرمکن و کولر، بر عهده مالک بوده و در مورد تعمیرات جزئی، مانند قفل درب ها و پریز‌های برق، بر عهده مستاجر ملک می‌باشد.

تعمیرات اساسی و ضروری ساختمان می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

۱)تعمیرات مربوط به اصل بنا (دیوار، در و پنجره، سقف، حیاط، پشت‌بام)

۲) تعمیرات مربوط به تاسیسات (کولر، شوفاژ، آبگرمکن، موتورخانه، پکیج، تهویه) 

۳) تعمیر لوله‌کشی آب، گاز، فاضلاب

۴) تعمیر نشتی سرویس‌

۵) آسانسور

۶) تعمیر در برقی پارکینگ

۷)رنگ‌آمیزی ساختمان 

که به عهده مالک می‌باشد

تعمیرات جزئی خانه می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

۱)تعویض واشر شیرهای آب

۲) تعویض چراغ‌های سوخته و خراب

۳) تعمیر موردی قفل در

۴) نصب توری در و پنجره

۵) تعویض پوشال کولر آبی

۶) تعمیر تهویه سرویس‌ها

۷) تعمیر موردی کلید و پریز برق

که به عهده مستاجر می‌باشد‌.

البته در صورت وجود توافق بر تعمیرات فی مابین مالک و مستاجر مطابق با توافق انجام خواهد شد. ماده ۴۸۶ قانونی مدنی (تعمیرات و کلیه مخارجی که در عین مستاجره برای امکان انتفاع از آن لازم است به عهده مالک است مگر آن که شرط خلاف شده یا عرف بلد برخلاف آن جاری باشد و همچنین است آلات و ادواتی که برای امکان انتفاع از عین مستاجره لازم می‌باشد.)

سارا سمیعی