نکته1) تعهد به نفع ثالث بدین معنی ست که طرفین در عقدی که منعقد میکنند تعهدی را نیز به عهده یکی از طرفین و به نفع شخص ثالثی درج نمایند.
نکته2) تعهد به نفع ثالث از حیث مبنا و منشا آن، دارای ماهیت عقدی ست، یعنی ناشی از عقدی ست که بین طرفین منعقد شده است.
نکته3) تعهد به نفع ثالث در برابر ثالث، ایقاع با حق رد است.
نکته4) تعهد به نفع ثالث استثنایی بر اصل نسبی بودن قراردادهاست. زیرا نیازی به قبولی ثالث نیست.
نکته5) تعهد به نفع ثالث میتواند به 2 صورت باشد؛ 1- در قالب یکی از عوضینِ قراردادمنعقده بین طرفین باشد.2- در قالب یکی از شروط اضافی و تبعی عقد باشد.
نکته6) اگرثالث تعهد به نفع ثالث را قبول کند دیگر نمیتواند رد کند.زیرا قبولی ثالث شرط لزوم این تعهد است نه شرط ایجاد آن .
نکته7) اگر ثالث تعهد به نفع ثالث را قبول کند و بعدا رد کند یعنی متعهد را ابراء نموده است.
نکته8) اگرثالث تعهد به نفع ثالث را رد کند، تعهد از بین نمیرود و متعهد باید تعهد را برای مشروط له انجام دهد.
نکته9) اگر این تعهد در قالب شرط باشد و انجام تعهد برای مشروط له بی فایده باشد، وی حق فسخ دارد.
نکته10) اگراین تعهد در قالب یکی از عوضین باشد و ممتنع گردد، به استناد تلف مبیع قبل از قبض، بیع منفسخ است.قبض در عقودی که باید کاری انجام شود ، همان زمان اجراست.لازم نیست تلف شدن توسط قوه قاهره باشد.اگر تلف شدن به این معنا باشد که قابلیت اجرا را از دست بدهد، تلف است و از حیّز انتفاع خارج است.
ادامه دارد...
امینه خراسانی، وکیل پایه یک دادگستری
11 اردیبهشت 1402