نکته1) حق انتفاع و اذن در انتفاع تفاوت دارد.حق انتفاع عقدی ست غیر قابل رجوع مگر در حبس مطلق ولی اذن در
انتفاع قابل رجوع است. حق انتفاع با فوت و حجر از بین نمی رود.اما اذن در انتفاع با فوت و حجر از بین می رود.
نکته2) مال موضوع حق انتفاع میتواند مال منقول یا غیرمنقول باشد.اما در حق ارتفاق مال مطلقا غیرمنقول است.
نکته3) حق ارتفاق حق عینی قائم به ملک است و جدای از ملک و مستقلا قابل انتقال نمیباشد.
نکته4) حق انتفاع در معنای خاص حبس نامیده میشود و شامل عمری، رقبی و حبس مطلق است.
نکته5) در عقد موجد حق انتفاع علاوه بر ایجاب و قبول به قبض نیاز داریم زیرا عقدی عینی ست.
نکته6) در صورتی که عقد موجد حق انتفاع مجانی باشد از سوی منتفع جایز و از سوی طرف دیگر لازم است.
نکته 7) در عقد موجد حق انتفاع به مال مصرف نشدنی نیازمندیم.همچنین در عقد اجاره، عاریه، و وقف نیز چنین است.
نکته 8) حق انتفاع با انقضای مدت/تلف شدن مال موضوع انتفاع/ رجوع مالک/ حجر و مرگ او در حبس مطلق/ انتقال
مال به منتفع / در صورت رجوع منتفع در عقد حق انتفاع مجانی و فوت منتفع در صورت شرط مباشرت زایل میشود.
نکته9) در صورتی که مال موضوع انتفاع که از اموال مثلی ست، تلف شود و منتفع مثل آن را بدهد، عقد انتفاع برقرار
نمی‌شود مگر مالک مجددا عقد را منعقد نماید.
نکته10) در صورت سوء استفاده از مال مورد انتفاع، عقد به قوت خود باقی ست.اما منتفع ضامن کلیه خسارات خواهد
بود.ید امانی به ید ضمانی تبدیل میشود.
نکته 11) انتقال عین از طرف مالک به غیر موجب بطلان حق انتفاع نیست ولی منتقل الیه جاهل حق فسخ معامله را به
استناد خیار تخلف از شرط ضمنی دارد.
امینه خراسانی، وکیل پایه یک دادگستری
11 بهمن 1401