نکته1) برخی از قراردادها متضمن حقوق معنوی هستند مانند حق اختراع ویا حق مولف و... لذا باید شرط حفظ حقوق معنوی یا intellectual property را در قرارداد پیش بینی کرد. در این قسمت می‌توان در مورد مصادیق حقوق معنوی و امکان واگذاری یا عدم امکان آن و ضمانت اجرای آن تصمیم گیری کرد.
نکته2) شرط محرمانگی یا non disclosure agreement را می‌توان به صورت یک ماده جداگانه در قرارداد گنجاند و به آن وصف استقلال داد تا چنانچه قرارداد به هر دلیلی منحل شد، بتوان از این ماده و ضمانت اجرای آن استفاده کرد و یا یک قرارداد مستقل تحت عنوان قراردادمحرمانگی تنظیم کرد.
نکته3) معمولا تعهد محرمانگی چند سال بعد از اتمام قرارداد همچنان باقی است و در مواردی بدون مدت و مادام العمر است.
نکته4) در تعهد محرمانگی طرفین متعهد می‌شوند تمامی اسناد و مدارک دریافتی به هنگام مذاکره ویا با انعقاد قرارداد و در طول آن کسب می‌کنند را در مدت قرارداد و یا پس از فسخ و یا خاتمه آن، محرمانه محسوب کنند و حق نسخه برداری، عکس برداری، ضبط و واگذاری به صورت کلی و جزئی را ندارند.
نکته5) ممکن است تعهد محرمانگی از جانب کارکنان متعهد رعایت نشود لذا حتما قید گردد: کارکنان متعهد نیز مسوولیت پیش گفته را دارند و تخلف آنها در حکم تخلف متعهد است.
ادامه دارد...
امینه خراسانی، وکیل پایه یک دادگستری
10 دی 1401