نکته۱) تعریف دستور موقت: اقدامات فوق العاده دادگاه دایر بر فعل یا ترک فعل و یا توقیف مال در جهت جلوگیری از خسارتی خطیر و غیرقابل جبران یا فریب الوقوع که مربوط به ماهیت دعوا بوده و موقتی است.
نکته۲) عنوان دیگر دستور موقت « دادرسی فوری» است.
نکته ۳) فلسفه ی نهاد دستور موقت: جلوگیری از دشواری اجرای حکم و یا از دست رفتن موجبات آن و تسهیل در اجرا است.
نکته ۴) مجوز دستور موقت در قانون: مواد ۳۱۰ الی ۳۲۵ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۷۹.
نکته ۵) مبانی دستور موقت:
1. فوریت داشتن موضوع خواسته
2. تابعی از اصل خواسته
3. موقتی بودن دستور موقت
4. ضرورت اخذ تأمین
5. تنفیذ و تأیید ریاست حوزه قضایی