پس در این ا؛این طور نیست که شما برید دادگاه و تا زمانی که ایراد نکنید این به معنای اقاله هست.اگر بخواهید اقاله کنید حتما باید با تراضی کتبی باشه.ایراد نکردن به معنای اقاله نیست.فقط باید با تراضی کتبی باشد تا این که خاتمه پیدا کند.اگر می‌خواهید داوری را خاتمه دهید باید تراضی کتبی باشد.اگر بخواهید این فرایند را به اتمام برسانید،باید با تراضی کتبی خاتمه پیدا کند.قانون در اینجا می گوید؛اگر یک پرونده داوری را شروع کردید،تا آخر آن باید پیش روید اما اگر نمی‌خواهید در این جا هر دو نفر باید تراضی کنید تا این که پرونده خاتمه پیدا کند.
در اینجا؛برای موضوع اول؛خود شرط داوری منظور است یعنی خود قرارداد داوری.قرارداد را نوشته ایم،هر دو به دادگاه آمده ایم یعنی؛صرف نظر کرده ایم از قرارداد.
در آن موردی که قانون می گوید؛یعنی قرارداد را نوشته ایم و بعد درخواست خاتمه داده اید که دیگر نمی شود این کا را کرد مگر با تراضی کتبی هر دو طرف.حال در این جا؛اگر تراضی کردید و آن پرونده را به اتمام رساندید،آیا در اینجا داوری از بین می رود؟یعنی اگر دوباره بین شما دعوا ایجاد شود برای رفتن به داوری نمی شود اقدام کرد؟در اینجا؛اگر می گویید دوباره تراضی کنید یعنی داوری کلا از بین رفته است،اگر شما تراضی کرده باشید آن پرونده بسته شده است اما آیا اصل داوری هم از بین رفته است؟خیر.
مورد قبل؛برای اصل داوری بود که یعنی؛شما اصلا هنوز داوری را شروع نکرده اید و برای دادگاه رفتن تصمیم می‌گیرید و به دادگاه می روید،شخص مقابل هم حاضر می‌شود و حرفی نمی زند و ایراد هم نمی گیرد. در این جا؛اصل داوری را نابود کرده اید به خاطر اقاله.اما ماده 481 قانون آیین دادرسی مدنی؛برای پروسه ای هست که؛داوری شروع شده است،یعنی شما در جلسه داوری نشسته اید.این مورد به استدلال اقاله داوری ربطی ندارد.استدلال اقاله اصل داوری،برای موردی بود که هنوز داوری شروع نشده بود و شما در دادگاه حاضر شده بودید ،یعنی دادگاه برای ما رسیدگی کند.
ملیکا شهبازی،کارشناس حقوق
28 شهریور 1401