بر اساس وصف تجریدی بودن سند تجاری ، تعهدات ناشی از سند تجاری مجرد از قرارداد پایه ای است که موجد این اسناد است . به موجب این اصل ، ایرادات ناشی از قرارداد پایه،در مقابل دارنده غیر مستقیم با حسن نیت ! قابل استناد نیست .
معیار حسن نیت ، جهل به اتفاقات مهم در قرارداد پایه است.
استثنائات اصل غیر قابل استناد بودن ایرادات :
1.جعلی بودن امضا( شخصی که امضای وی در زیر سند جعل گردیده هیچ گونه مسئولیتی نسبت به پرداخت وجه ندارد)
2.ایراد فقدان اهلیت امضاء کننده
3.ایراد اجبار در صدور سند ( در صورتی که سند تجاری در اثر اکراه یا اضطرار صادر یا ظهرنویسی گردد، این ایراد در مقابل دارنده غیرمستقیم با حسن نیت قابل استناد نیست )
4.ایراد فقدان یوی از شرایط شکلی سند
5.ایراد ورشکستگی امضاء کننده سند
6.امضای سند تجاری از جانب نماینده فاقد سمت
7.ایراد تغییر در مندرجات سند تجاری ( ممکن است مسؤلیت مسؤولین سند تجاری نسبت به پرداخت وجه به یک میزان نباشد و این امر زمانی رخ می‌دهد که یکی از مسؤلین سند تجاری مندرجات آن‌را تغییر دهد )
8.مستقیم بودن رابطه طرفین و مسؤولین سند تجاری (کلیه ایرادات ناشی از قرارداد پایه در مقابل دارنده مستقیم قابل استناد می باشد )
9.ایراد فقدان حسن نیت دارنده ( دارنده نسبت به قرارداد پایه آگاه باشد )
فاطمه کمرخانی کارآموز وکالت
21 آذر 1401