نکته اول:تفاوت محتویات و مندرجات سند:
محتویات ، مربوط به فرم سند است مثل تاریخ تنظیم سند،مشخصات دفترخانه،موضوع سند،امضای طرفین و سردفتر.انکار محتویات سند مسموع نیست مگر این که مدعی، ادعای جعلیت نماید.
مندرجات سند مشتمل بر دو قسمت است:
1-اقاریر طرفین تنظیم کننده سند: مثلا:فروشنده اقرارکرد؛ "وجه چک را دریافت کردم".
2-اظهارنظر خود سردفتر:مثلا :هویت طرفین احراز گردید.
همانند محتویات،در مورد مندرجات نیزادعای انکارپذیرفته نیست و باید ادعای جعلیت مطرح شود ولی چون مندرجات سند، اقاریر طرفین است، پس مقر میتواند ادعا کند که اقرار او فاسد یا مبتنی بر اشتباه یاغلط بوده است یا اقرارش باطل بوده و نافذ نیست.
امینه خراسانی، وکیل پایه یک دادگستری
30 شهریور 1401