داوری - جلسه شانزدهم

عنوان:داوری داخلی

نکته 1:اقلات رای داوری:

یک وقت هست،رای داوری صادر می شود و حاوی اقلات است،شما نمی خواهید به دفتر بروید و دادخواست دهید.در رای به عنوان مثال؛هزینه  موردنظر 3میلیون و 200میلیون تومان نوشته شده اما شما نوشته اید؛2میلیون و 300 میلیون تومان.این ها اقلات املایی هستند و تایپی،داور می گوید؛خودم این اقلات را درست می‌کنم.در آرای دادگاه ها نیز،مشاهده می شود؛در اینجا؛تصحیح و تفسیر رای را باید از خود شخص داور بخواهید.طبق ماده ی 487 آیین دادرسی مدنی؛تصحیح رای داوری قبل از انقضای مدت داوری،رفع اثر با داور و یا داور ها است؛یعنی اگر هنوز مهلت داوری برقرار باشد،باید از خود داور و یا داور ها درخواست کرد که به این موضوع رسیدگی کنند.اگر بعد از انقضای مدت داوری باشد،تا پایان مهلت اعتراض رای داور به درخواست یکی از طرفین با داور یا داوران صادرکننده رای ظرف 20روز وقت دارند این رای را تصحیح کنند.اگر هنوز پروسه داوری باقی است،در همان مهلت می‌توانید تقاضا کنید.دیگر موعد جداگانه ای برای تصحیح وجود ندارد.فرض کنید؛مدت داوری 6 ماهه است،داور داخل در 4ماه رای را صادر کرده است،2 ماه دیگر باقی است و در همین پروسه  2ماه میتوانید بروید و تقاضای تصحیح و تفسیر رای کنید.

نکته 2:مهلت اعتراض به رای

یک وقت هست،پروسه داوری تمام شده است و رای داوری نیز،صادر شده است و ابلاغ هم شده است.چقدر مهلت اعتراض وجود دارد؟20روز.دقیقا همان 20روز نیز برای تصحیح رای وجود دارد.اگر مدت داوری تمام شده باشد و رای داوری ابلاغ شده باشد،20روز زمان دارید تصحیح رای را بخواهید.داور ها چند روز فرصت برای تصحیح رای دارند؟20روز،یعنی؛20-20.اگر یکی از طرفین تقاضای ابطال کند چه؟پاسخ:20روز از تاریخی که این رای اصلاحی به طرفین ابلاغ می شود وقت هست؛ یعنی؛20روز وقت دارید تقاضای ابطال کنید.بنابراین،تقاضای ابطال از بین نمی رود.در داوری خارجی این مهلت می شود؛30-30؛یعنی؛30روز وقت دارید تصحیح رای یا تفسیر رای یا تکمیل رای را بخواهید،داور ها نیز،30روز مهلت دارند رای را تصحیح کنند و یا تفسیر.داور ها در یک مورد مهلت بیشتری برای تصحیح و تفسیر رای می‌خواهند و آن،بحث تکمیل رای هست که می شود 60روز.اینجا رای داوری فقط نیاز به تکیل شدن دارد که می شود؛60روز یعنی؛30-60.30روز وقت برای تقاضای تکمیل وجود دارد و داور ها 60 روز مهلت دارند آنها را تکمیل کنند.

نکته 3:اجرای رای داوری:

اجرای رای داوری مطابق قانون اجرای احکام است و دقیقا مثل اجرای احکام قضایی است.آرای داوری داخلی زمانی که صادر می شود،درست مثل یک رای قضایی اجرا می شود و مشکلی نیست .آن رای داوری داخلی زمانی که بخواهد اجرا شود،قانون خاص خودش را نیاز دارد،چه طور آرای قضایی باید مطابق قانون اجرای احکام صادر شود؟این رای ها نیز،مطابق همان اجرا می‌شود،اما آرای داوری خارجی در ایران وارد شده و می خواهد اجرا شود،این مورد را باید چه کار کرد؟چشم بسته نمی شود اجرا کرد.

نکته  4:پروسه ی اجرای رای

1.رای باید شناسایی شود:

Recognition in forcement

یعنی؛شناخته شدن رای داوری

2.اجرای رای داوری:رای داوری به انگلیسی:

Award

دادگاه های ایرانی باید ان رای رای شناسایی کند.شناسایی هم به این معنا نیست که؛ما رای داوری را ورود پیدا کنیم و ببینم درست صادر شده است و یا خیر.ما می بینم آیا رای داوری مطابق قانونی که باید صادر میشده،صادر شده است و یا خیر؟فرض کنید قانون حاکم،قانون انگلستان است و یا اگر قانون تایین نشده است،قوانین حل تعارض را نگاه کنیم ببینیم طبق قواعد حل تعارض هست؟طیق قواعد حل تعارض باید مطابق قانون مقرر قرارداد باشد.ما می خواهیم ببینیم آیا این رای که صادر شده،مطابق جایی که باید آن قانون در صدور رای رعایت میشده،رعایت شده است یا نه؟مطابق آن صادر شده است یا نه؟این که در رای چه چیزی نوشته شده است را کاری نداریم،باید ببینیم مرحله ی ایجاد حق درست ایجاد شده است یا نه.اگر این موارد شناسایی شود،رای اجرا خواهد شد.مرحله شناسایی ممکن است 1 سال زمان ببرد،زیرا؛یک پروسه  قضایی است و دادگاه باید به آن رسیدگی کند/فلسفه  داوری این است که؛به آن سرعت ببخشیم.چه کار باید کرد؟تمام کشور ها درگیر این مرحله اند،زیرا حاکمیت کشورهای دیگر قبول نمی کند رایی های کشور های خارجی را در داخل گشور خودشان اجرا کنند.نمی پذیرند.

نکته 5:ورود کنوانسیون نیویورک

در سال 1958،اتفاقی روی داد.کنوانسیونی آمد و یک قول و قرارهایی در بین کشورهایی که کنوانسیون را امضا کرده بودند،گذاشته شد به نام کنوانسیون نیویورک.این کنوانسیون،مخصوص اجرای آرای داوری خارجی است.تمام کشورهای عضو بایکدیگر عهدی گذاشتند؛گفتند؛هرکسی عضو این کنوانسیون باشد،از مزایایش استفاده می کند.کشور ایران نیز،به این کنوانییون ملحق شده ادر سال 82.این کنوانسیون،قانون داخلی ما است و ما آن را پذیرفته ایم.پس وقتی رای داوری کشور خارجی در کشور ما ورود پیداکرد،اگر مطابق کنوانسیون نیویورک باشد،با مفاد آن همخوانی داشته باشد،ایران چشم بسته آن رای را اجرا می کند.حال مفاد آن باید بررسی شود.

فرض کنید رای داوری در فنلاند صادر شده و یک بازنده ای دارد و یک برنده.بازنده در این جا،می آید و تقاضای ابطال می کند و برنده می آید در بلژیک تقاضای اجرا بگیرد.رفتار بلژیک نسبت به اجرای رای داوری که در فنلاند صادر شده است،چگونه است؟رفتار کشور بلژیک مثل رفتار قبلی او است و به کنوانسیون مربوط نیست،و فنلاند عضو نیست.می گوید،من اول شناسایی می کنم و به بعد اجرا می‌کنم،حال این کشور که تقاضای اباطل کرده است می آید و می گوید؛به بلژیک که برای چی می‌خواهی رای را اجرا کنی؟من اینجا تقاضایای ابطال کرده ام.بلژیک می گوید؛به من ربطی ندارد،تو برو رای را در کشور خودت آتش بزن من رای را شناسایی کرده ام و می خواهم آن را اجرا کنم.اگر این جا ابطال شد،چشم آن را اجرا نمی کنم.پس اگر  رای یک کشوری خارح از این حلقه،خارج از عضو ها صادر شده باشد و برای اجرا برود،آن کشور چشم بسته آن را اجرا می کند و شناسایی می کند.(حلقه کشورهای عضو،فرانسه،آلمان،بلژیک،ژاپن،کره ی جنوبی،ایران)

حتی اگر تقاضای ابطال داخل کشور صادر کننده هم شده باشد،کشور اجرا کننده اهمیتی نمی دهد به آن تقاضای ابطال،مگر این که؛تقاضای ابطال به همین کشور اجرا کننده داده باشد.آنجا ابطال شود دیگر اجرا نمی شود.مزیت این کنوانسیون،این است که؛با یکدیگر وفادار می مانند،بایکدیگر هم پیمان می مانند.متعاهد شدند برای چه؟که اگر رای داوری در فرانسه صادر شود،برود کره تقاضای اجرا شود،کره چشمانش را می بندد و رای را اجرا و شناسایی می کند،زیرا می گوید,در کشور هم پیمان من این رای صادر شده است.حال اگر؛آن شخصی که بازنده است رفته باشد در فرانسه تقاضای ابطال کرده باشد،باز هم کره این رای را اجرا می کند؟خیر.کره چون می بیند در کشور هم پیمانش تقاضای ابطال شده است،صبر می کند جواب آن بیاید یعنی؛به تقاضای ابطال احترام می گذارد.اگر تقاضای ابطال شده باشد،کشور های عضو،به این تقاضا احترام می گذارند و می گویند؛صبرکنید نتیجه اش بیاید تا ببینیم چه می شود و بعد آن را اجرا کنیم،اما خارج از این حلقه سختگیری‌های بسیاری وجود دارد.در آخر؛تخلف قابل ارجاع به داوری نیست،خود دادسرا رسیدگی می کند و محق برای رسیدگی است.

پایان












































ارسال نظر

ملیکا شهبازی،کارشناس حقوق
01 بهمن 1401