1. عنوان بطلان شرط مختص جایی است که موجودیت عقد حفظ شود.
2. از لحاظ منطقی انحلال شرط مربوط به جایی است که عقد از بین رفته باشد چون شرط زمانی منحل می‌شود که عقد منحل شده باشد مگر در یک مورد که شرط منحل می‌شود اما عقد موجود است و آن جایی است که شرط ممتنع شود.
3. ذات عقد نکاح استمتاع است نه تمتع، تمتع به معنای بهره‌مندی مادی و جنسی است اما استمتاع مطلق بهره‌مندی در تمام جوانب روحی، جسمی، جنسی و غیره می‌باشد.
4. در صورتی که شرط ممتنع باشد و در عقد درج گردد جز شروط نامقدور محسوب و باطل است اما اگر شرط بعد از عقد ممتنع شود در این حالت شرط را از دست می دهیم و در عوض حق فسخ بدست می‌آوریم(ماده 240 قانون مدنی).
5. هرگاه شرط سالب حق به درستی در عقد درج نگردد یعنی حق به صورت کلی یا عام سلب شود در چنین مواقعی لزوماً عنوان خواسته اعلام بطلان شرط نیست ممکن است شرط به حدی بد و شدید درج شده باشد که عقد را نیز از بین برده باشد.
امین ابوالحسنی، کارآموز وکالت
28 شهریور 1401